Het begin is er...

Gisteren is er niet alleen

een start gemaakt met

dit blog.

 

Ook mijn voorraadkast moest

eraan geloven...

... de bovenste twee planken

wel te verstaan...

 

Maar dat vind ik toch nog net

iets te heftig om hier te delen

...*Ü*...

 

Vanmorgen ben ik met de spullen

die in de keuken staan

aan de slag gegaan.

 

Eerst maar eens wat fotootjes gemaakt

en de meiden gevraagd of er nog wat

van hun gading bij is.

 

 

Deze stapel plaats ik in een weggeefhoek.

 

 

Net als deze doos waar nog een hele stapel

landleven en Woonmagazines in zitten.

 

 

Dit wordt krijgt hopelijk ook een

goed plekje via de weggeefhoek.

 

 

De wieg gaat naar oudste dochter.

Blij dat het een goed plekje krijgt.

 

Vorige week heb ik de bekleding

 gewassen en gestreken. 

 

De gitaar verdwijnt hier achter het schot

en wacht tot Nora (ons kleinkind) groot genoeg is.

 

Haar papa en mama spelen allebei gitaar

en mocht de kleine meid nou ook kriebels krijgen

dan kan ze mooi op mijn oude tokkelen.

 

Zo... dat ruimt allemaal lekker snel op.

 Nu zijn de bananendozen aan de beurt.

 

Dit is de onderste van de twee dozen

 die je op de vorige foto ziet.

 

De roze handdoek gaat naar de schuur.

Die kan manlief nog wel gebruiken.

 

De glazen gaan naar de weggeefhoek.

 

De witte schoentjes zijn van mijn meisjes.

Gekocht toen mijn zusje ging trouwen.

 

De laklaag ziet er niet meer uit.

Hoe jammer ook.... maar weg.

 

Liever nu even een pijnmomentje

dan elke keer bij een opruimwoede

het jammer te vinden

 dat ze zo lelijk zijn geworden.

 

Verder wat babykleertjes die ik

nu eindelijk kan loslaten.

 

Ik vind ze warempel helemaal niet meer mooi...

...*Ü*...

 

Dag...dag... 

 

Dit is de bovenste doos.

 

Oké... diep ademhalen...

je bent goed bezig...

 

Alles wordt eerst maar eens op tafel uitgestald.

 

 

De voorraadpotten gaan voorlopig even

naar de kamerkast.

 

Daar heb ik nog meer van die potjes

 en met z'n allen zoeken ze een goede bewaarplek.

 

Maar daar heb ik nu nog geen ruimte voor.

 

Het grijze doosje wil manlief graag.

Die verhuist dus naar de mannenkamer.

 

De oude vaatdoeken gaan naar de gangkast.

 

De mandjes naar de kringloop.

 

Het dekbed wil manlief graag als poetslap.

Die worden dus in kleinere lapjes geknipt.

 

Eén waxinelichtje verhuist naar het toilet.

De andere is stuk en gaat weg.

 

Zie je dat kleine gele rondje...

dat is van de bellenblaas,

ooit eens ergens bij gekregen.

 

Die plaats ik in zicht.

Als Nora volgende week komt

en het is mooi weer ga ik wat bellen

voor haar blazen.

 

 

Deze lieverds komen in de weggeefhoek.

 

Jaren terug vond ik ze erg leuk

maar nu is het tijd om los te laten. 

 

Ohhh.... wat goed van mij...

ik voel zelfs geen behoefte

om de belletjes eraf te halen.

 

Zou het dan toch echt

 de goede kant met mij opgaan???

 

Op de bodem van de doos liggen wat stofjes.

 

Gekocht voor weinig voor ooit....

... en dat is al weer zeker 15 jaar geleden...

 

Dus naar de kringloop als er bij de weggeefhoek

geen belangstelling is.

 

Poehpoeh.... het gaat eigenlijk als een trein. 

 

Ik voel mij nog steeds goed,

dus wordt de derde doos ook maar eens gepakt.

 

Bij deze merk ik wel wat weerstand.

 

Maar ik besluit er niet aan toe te geven

en pak de doos resoluut uit.

 

Zo... wat een troep komt daar uit.

 

Ik begin met de twee groene bakken

met enveloppen.

  

 

Die passen prima bij elkaar in één bak.

 

En ik heb er ook al een plekje voor...

de mannenkamer...*Ü*...

 

De rest wordt gesorteerd

en zo komen er vanzelf stapeltjes.

 

Links boven een stapel met leuke schriften

en een adresboekje nog helemaal ongebruikt.

 

Die komen samen met het stapeltje rechts boven

bij mijn voorraad kleine kadootjes...

 

Het stapeltje linksonder lijkt zo klein

maar is toch nog best groot.

 

Vooral oude Ariadnes, Ariadne Baby & Peuter,

 en nog wat antieke uitgaven van o.a. Libelle en Ariadne.

 

Rechts onder een beste stapel met allemaal patronen.

 

Dat is een leuk uitzoekwerkje voor morgen.

 

Nog meer gesorteerde stapeltjes.

 

Met wel mijn mooiste vondst van vandaag...

...mijn geborduurde Markerrandenlap...

...die was al zeker meer dan een jaar zoek...

Ze krijgt een plekje in mijn handwerkkamer.

 

Ik grossier altijd in kaarten.

Het stapeltje rechtsboven krijgt een

plekje bij de andere verjaardagskaarten.

 

Er liggen nog wat borduurpatronen

die ik ga verkopen.

 

Een gidsje hoe te kalligraferen.

Die gaat naar mijn dochter.

Hoort bij de kalligrafeerpen die zij heeft.

 

Verder nog een stapeltje boeken.

Ook voor de handwerkkamer.

 

En nog wat handige schrijfkaartjes...

komt prima van pas want ik wil

wat teksten opschrijven en was nog

 aan het bedenken hoe ik dat zou doen.

 

Als dat niet het geval was geweest

had ik ze weggedaan naar de kringloop.

 

Ze liggen hier namelijk al jáááááááááren.

 

Iets voor bij mijn naaispullen.

Heel veel klitteband en nog

een beste lap strijkvlieseline.

 

Links een stapeltje met persoonlijke paperassen.

Die gaan in mijn ordner.

 

Zelfs nog een brief gevonden tussen de stapel

van mijn oudste dochter... die wordt zeker bewaard.

 

De snijmat en plaat krijgen een plekje

in mijn handwerkkamer.

 

Alleen Poohbeer.... ooit als pakketje

gekocht en nooit afgemaakt.

 

Weet ook nog niet of ik dat ga doen.

Twijfel...twijfel... twijfel...

 

Ik spreek met mijzelf af

 dat als ik het volgende week niet afmaak

beer toch echt verdwijnt...

 

Dapper Willeke....;)....

 

Tja... en dan deze...

Ook al zo'n oudje... maar ik vind de plaatjes zo mooi.

 

Mooi voor in mijn handwerkkamer.

 

Ik besluit op zoek te gaan naar een lijst

zodat ik de afbeeldingen kan afwisselen.

 

Oh... bedenk ik mij ineens...

dan is het wel handig om een to-do-lijstje te maken.

 

Kijk... daar kan ik mooi één van die schriftjes die

ik hierboven al ergens liet zien voor gebruiken.

 

Goed bezig...*Ü*...

 

Dit is net zo'n verhaal...

Voor ons huisje op het platteland...

... dat er waarschijnlijk nooit gaat komen...

 

Maar een mens moet wat te dromen hebben...

dus deze kalender blijft voorlopig nog.

 

Ik moet zeggen...

het opruimen en uitzoeken viel

mij vandaag erg mee.

 

Het meeste werk ging zitten

 in het maken van de foto's

 en het schrijven van dit bericht.

 

Ik ga zo even op de fiets naar de stad.

De zon schijnt uitnodigend en mijn hoofd

zit nog niet op slot maar wel helemaal vol.

 

Heerlijk even buiten...uitwaaien...

 

Fijn weekend allemaal

xxx