De draad oppakken...

En dan zijn we zomaar vijf maanden verder...

... maar gelukkig geen vijf jaar...

zoals bij mijn vorige onderbreking.

Laat ik beginnen met goed nieuws.

Het is mij gelukt een echtparenkamer te vinden

waar mijn vader en stiefmoeder samen naar toe kunnen...

ze staan nu als eerste op de wachtlijst.

Dat is fijn.

Hoewel ik nog wel wat dingen heb kunnen opruimen

is er vooral aandacht voor goede zorg voor mijn stiefmoeder

maar zijn er ook administratieve zaken die geregeld moesten worden.

Lang verhaal kort...

in mijn eigen huis is er van opruimen

 niet veel meer terecht gekomen.

Bron: A slob comes clean

Maar vanmiddag kwam ik het you tube kanaal van

Dana K. White (klik) weer tegen...

ook bekend als

A slob comes clean

Haar opruimmethode spreekt mij erg aan.

Allereerst is haar motto:

Het maakt niet uit wat je doet...

alles is een verbetering

 ten opzichte van hoe het was voor je begon.

Kijk...dat werkt bij mij al heel motiverend...

...*Ü*...

Vervolgens doorloop je een aantal stappen

waarvan de eerste twee het gemakkelijkst zijn.

1. Pak een afvalzak en verzamel al het afval wat je tegen komt.

2. Spullen die ergens anders horen leg je meteen op de juiste plek.

Een juiste plek is de plek waar jíj het eerste zou kijken.

Het voordeel van deze eerste twee stappen is

dat je nog geen lastige besluiten hoeft te nemen.

Dat vind ik heel fijn.

Én... er is geen bewaardoos.

Wanneer je dus onverwachts moet stoppen

blijf je niet met een grotere chaos zitten dan daarvoor.

Loop je net als ik ook vaak vast bij het opruimen 

dan kan ik je haar methode zeker aanraden.

Voor mij werkt dit systeem bijzonder goed.

Want hoewel ik dus al een paar maanden 

niets meer aan het verder opruimen

en ontspullen heb gedaan...

wist ik van veel spullen nu wel precies

waar ik ze kon vinden.

Zelfs manlief viel het op

...*Ü*...

Maar goed... vanmiddag...

na het bekijken van 

deze drie korte filmpjes (klik)

begon het weer te kriebelen.

En toen daarna de was op zolder werd opgehangen

gingen mijn ogen haast vanzelf in het rond.

Deze vier items zag ik binnen armlengte liggen.

...ze horen niet op zolder.

Dus nam ik ze mee.

De servetjes konden in mijn buffetkast...

daar zoek ik ze als eerste.

De houten sokkenhouder ging bij mijn andere breispulletje

op mijn handwerkkamer.

En de haakjes en rolletjes voor de gordijnen gaan naar de schuur

waar mijn man alles bewaard aan schroefjes en dit soort zaken.

Voor mij de plek waar ik zou zoeken.

Nog geen 5 minuten werk...

en zoals Dana zegt... 

...alles is een verbetering...

...*Ü*...

Daarna tijdens de afwas ging het nog even door

 en kwam ik dit op het aanrecht tegen.

Afval wat eigenlijk zo weg kan.

De labeltjes zitten om de yoghurtfles

 die wij bij de boer halen.

En toen ik goed keek zag ik een soort van uienblad 

uit dit snoezige schaaltje met deksel steken.

En ineens herinnerde ik mij

 dat ik uienschillen had verzameld 

om stof mee te gaan verven.

Maar dat gaat voorlopig écht niet gebeuren

 dus weg met die schillen.

Het rode blikje kreeg nog even snel een poetsbeurt.

Zo...dat ziet er al veel beter uit.

Dit lag ook nog op het aanrecht.

Met die kersen- en abikozenpitten

wilde ik van alles doen.

Maar hoe realistisch is het

 dit ik ook daadwerkelijk gaat gebeuren?

N I E T   DUS

... je begrijpt ...

de pitten gingen in de groencontainer

en het bakje kwam weer schoon in de kast.

Kijk...dit is ook zo'n projekt...

De top van mijn hortensia was afgeknapt

en ik probeerde het te "redden".

Dat ging redelijk... er kwamen wortels aan het takje

en zelfs een nieuwe zijscheut.

Maar het staat nu al weken zo ik de vensterbank...

...en eerlijk gezegd duurt het  nog een hele tijd

voordat het een toonbare plant wordt....

als het al een plant wordt.

Het takje verdween eveneens in de groencontainer.

Ook nog geen 5 minuten werk.

Wat een uitgebreid verslag voor iets

 wat nog geen 10 minuten heeft gekost.

Het tikken van dit bericht is een veelvoud daarvan...

...*Ü*...

Wanneer opruimen je gemakkelijk afgaat

 zul je je niet snel herkennen in mijn verhaal.

Maar mocht jij je wel herkennen dan hoop ik 

dat het je helpt om structuur te krijgen.

Het hoeven geen grote stappen te zijn...

onthoud dat wanneer je maar één of twee dingen weggooit

of opruimt... dit een verbetering is.

Ik zit in ieder geval met een heel voldaan gevoel

 dit bericht te tikken. 

Morgen zal ik wat meer vertellen

 over het systeem van Dana

en waarom het zo goed bij mij past.

XXX